200 mijl, dat is best veel. Om precies te zijn 370,4 kilometer. En dat vaar ik met een gemiddelde van 5,2 knopen ( afgerond 10 km) per uur. Om de rekensom dan maar af te maken; om de 200mijl uit te zeilen moet ik ruim 37 uur varen…

Vandaag om 7 over 7 gestart bij Lelystad aan de 200mylsolo race. Het eerste deel van de race was een rondje Markermeer, eerst oversteken naar Enkhuizen, daarna naar Edam, door naar de oostvaardersplassen en terug naar Enkhuizen, door de sluis en dan beginnen aan het rondje Ijsselmeer. Ik had door willen varen tot een uur of 20.00 en in Lemmer ofzo willen overnachten. Echter besloot ik dat om in Enkhuizen te blijven overnachten. Ik lag om 17.00 uur aan de wal.

De tocht vanmorgen begon goed met 5 a 6 knopen op de teller. Stond een lekker windje en het was zo ontzettend machtig om tussen al die vele deelnemende boten te varen. ‘s Morgens in de haven deed een ieder al z’n toplicht aan, dus het was een sterrenhemel van witte en groene lampjes (en als ik verder eromheen was gelopen waren die lampjes rood geworden). Voor de niet-zeilers onder ons: een toplicht/driekleurenlicht is een lamp met 3 kleuren, als je de boot van achter benaderd zie je de witte sector, benader je hem aan stuurbord (rechts) de groene sector, en vanaf bakbord (links) de rode. Het uit de haven varen met al die lampjes op die schimmige schepen was echt magisch.

Op gegeven moment zag ik een rode vlek, dat was de zon die op kwam. Het was ‘s morgens wel een beetje fris, maar niet echt koud. De zon heeft de hele dag geschenen en maakte het behoorlijk warm. Ik was dan ook goed gaar toen ik bij de sluis aan kwam.

Het midden gedeelte van de baan ging wat minder lekker, voor mijn gevoel liep m’n boot niet hoog genoeg, waardoor de in de windse boei minder snel bereikt kon worden. Achteraf kreeg ik complimenten dat m’n boot zo hoog bleek te varen, maar goed. Ik zag over de bakboord boeg de snelheid kelderen naar 3 knopen en lag de boot te hakken in de golven. Toch moest ik over die boeg wel een deel van de tijd varen om bij Sportboei H te komen.

Van H naar J was een ruimere koers en nadat een waarschip 1010 mij had ingehaald met een halfwinder, besloot ik ook de mijne erop te zetten. Helaas ging dit niet zo soepel als ik had gewild en werd ik door het ene na het andere bootje ingehaald. Met 4 knopen snelheid en de spanning of het allemaal wel zou houden besloot ik om de halfwinder er toch maar af te halen en weer te verruilen voor de genua, die mij vervolgens dezelfde 4 en meer knopen wind gaf. Toen lag ik bijna achteraan…

M’n grootzeil en m’n genua zijn ook een beetje gaar. Ik weet niet hoe oud de zeiltjes zijn, maar het onderlijk van m’n grootzeil is zo uitgelubberd dat het wagentje aan de achterkant uit m’n giek komt als ik het onderlijk helemaal strak trek. Ik noem ze dan ook gekscherend mijn vaatdoeken. haha lekker huishouden: Zeilen als vaatdoeken en een kussensloop als vlag.

Na sportboei J, terug naar Enkhuizen, koers werd ruime wind. De wind zakte er wat uit en met nog nauwelijks 3 knopen snelheid besloot ik in alle rust nog een keer de halfwinder erop te zetten.

Vlak voor de sluis zeilen eraf; de schoot van de halfwinder kwam in de schroef, gelukkig voor mij brak de schoot en starte de motor gewoon weer en liep het met een sisser af. Maar het weghalen van de zeilen ging er niet soepeler door en was de hele boot een spagetti geworden. De wil om door te varen was er, maar besloot dat het verstandiger was om eerst maar een goede nacht te slapen. Morgen wordt wel spannend omdat er best wat wind komt. Ik ga mijn genua verruilen voor een high expect fok, smeerreep in het grootzeil is voorbereid om er een rif in te kunnen trekken. Ik twijfel alleen of ik dat gelijk hier in Enkhuizen doe, of dat ik eerst met de ruime wind vol speed naar de overkant race en tegen het eind van de ochtend het rif erin zet als….

Ik ben benieuwd hoe ver ik morgen kom, planning was morgen eind van de dag op de 100 mijl zitten… Ik heb in de afgelopen maanden steeds meer op mijn intuitie leren vertrouwen en helaas voor mij zegt mij dat ik die 100 mijl morgen niet ga redden. Ach, ik als Rookie (eerste keer deze race), en als een van de jongste, zo niet de jongste deelnemer, ben super blij en trots dat ik vanmorgen eindelijk aan deze race ben begonnen.

Liefs,
Jantine